Back in Australia

We zijn nu al weer sinds april terug in Australie en hebben weer vanalles gedaan. Zo kwamen we vanuit Christchurch aan in Melbourne en hebben daar de nacht doorgebracht om vervolgens aan te komen in Perth. Het was een lange lange nacht, waarbij we dus weinig hadden geslapen, maar 's ochtends kwamen we eindelijk aan. Met de bus arriveerden we in het centrum en checkten we in bij het international ladies backpackers hostel. Het hostel had iets weg van een studentenhuis en was (zoals de naam al zegt) alleen bedoeld voor vrouwen. De meiden daar waren erg gezellig en je kon wel met iedereen een praatje maken. Enige jammere was dat het nogal vies was (zoals nogal gewoon is voor hostels in Perth). De badkamer was niet al te schoon en onze kamer was nogal een rommeltje. We sliepen met 8 mensen op een kleine kamer en er was amper plaats voor onze tassen. Perth zelf is wel een erg leuke stad en ik heb me goed vermaakt. We zijn er in totaal ongeveer een week geweest, waarbij we vooral op zoek zijn gegaan naar een baantje. Dit bleek nogal moeilijk te zijn. Zo hadden we ons ingeschreven bij uitzendbureau's, maar die hadden niet heel veel te bieden. Naast het zoeken naar een baan hebben we ook nog wel wat leuke dingen in Perth gedaan. Zo ben ik samen met Judith (een meisje van het hostel) naar een workshop gegaan waarbij je je eigen skateboard kon beschilderen. En samen met Judith, Katy en Anne zijn we naar een rugby match geweest. De crusaders (nieuw-zeeland) tegen western force (australie). We hadden ons goed vermaakt. Western force (de ploeg waar we voor waren) hadden gewonnen en we zijn daarna nog de stad in geweest om het te vieren! De volgende dag waren we weer verder aan het zoeken naar een baan. We besloten om zelf farms en stations te gaan bellen en na 100 telefoontjes kregen we eindelijk iemand aan de lijn die een baan voor ons had! We konden gaan werken op Drysdale river station voorbij Broome en besloten om dit aanbod gelijk aan te nemen. We zouden dan woensdags van Perth naar Broome vliegen en vrijdags worden opgehaald door de chef, Cookie. We wilden echter voor dat we gingen werken nog een roadtrip doen, dus hadden we last minuten een campervan gehuurd om nog wat te reizen...

We hadden drie dagen de tijd om te reizen met 'Sheilla' de campervan. Maandagochtend haalden we haar op bij wicked travel en reden we richting Albany. Na een lange rit in de auto kwamen we rond 17 uur aan Walpole en was het tijd om een slaapplek te gaan vinden. Na lang zoeken, vonden we er eindelijk eentje in de buurt van Valley of the Giants. De avond in de campervan slapen was best wel gezellig! De volgende ochtend stonden we vroeg op om een bezoek te brengen aan de Valley of the Giants, waarna we weer doorreden naar Denmark. We reden verder naar Albany en stopten in het centrum voor wat informatie en een lunch. Nadat we onze buikjes hadden gevuld, reden we door naar het Torndirrup national park om the gap & national bridge te bekijken. Heel erg gaaf om te zien. Er is een enorme rots dat lijkt op een brug. Enige was wel dat het te gevaarlijk was om er echt op te lopen. Volgende stop waren de blowholes. Dit was alleen niet zo heel bijzonder. Het waren stenen waar je dan lucht door heen kon voelen...we hadden er meer van verwacht. Tegen 16 uur besloten we om op zoek te gaan naar onze overnachtingsplek en reden we naar het west cape howe national park. Voordat we gingen camperen reden we eerst nog naar een lookout waarbij je het prachtige shelly beach kon zien. Het water had echt een hele mooie kleur blauw! Na de lookout reden we naar cosy corner beach west om te overnachten. Na enige tijd kwamen we er echter achter dat we daar helemaal niet mochten kamperen (hehe lekker slim) en verkasten we snel naar cosy corner beach east. De volgende dag was het tijd om weer terug te rijden naart Perth. We hadden in deze drie dagen iets van 1000km gereden en dat was het zeker waard! Het was leuk om zelf uit te zoeken wat we gingen bekijken en doen.

Nadat we die dag terug kwamen in Perth moesten we gelijk door naar het vliegveld om het vliegtuig naar Broome te pakken. We kwamen in de avond aan in Broome en het was er echt ontzettend warm en vochtig! We besloten daarom om maar gelijk wat verkoeling te zoeken bij het zwembad. De volgende dag hadden we afgesproken met Cookie om elkaar vast te ontmoeten voordat hij ons naar Drysdale river zou rijden. Hij liet ons een stukje van Broome zien en daarna werden we weer netjes afgezet en was het 's avonds tijd om vroeg ons bedje in te duiken. Vrijdags werden we al om 5 uur 's ochtends opgehaald. De hele tocht zou zo'n 8 uur duren, waarbij we 700km zouden afleggen. We volgenden de hele Gibb river road en sloegen af bij de Kulumburu road. Op de heenweg zagen we al vanalles: cattle midden op de weg, kangeroe's en zelfs een king brown. Tegen etenstijd kwamen we aan op Drysdale river station en kregen we de kans om iedereen te leren kennen. De eerste werkdag begon al gelijk de volgende dag, waarbij we vooral bezig waren met het schoonmaken en klaarmaken van alles voordat het officiele seizoen begon. De tweede dag kreeg iedereen vrij en Anne en ik dus ook! Haha. We besloten om samen met Tara, John, Diesel en Nicole naar Croc hole te gaan om wat te gaan zwemmen. We reden met 2 4WDs die kant op. Het was een 9km lang stuk waar we zo'n 2 uur over deden. Het pad was totaal niet zichtbaar enw e moesten goed uitkijken waar we reden. Uiteindelijk kwamen we aan op de bestelling en gingen we eerst op zoek naar wat rock art. Daarna liepen we naar de zwemplek, waar inderdaad overal zoetwater krokodillen te vinden waren. Na een lekker middagje zwemmen reden we weer terug, om de volgende dag weer verder te werken. De dagen die volgenden waren vooral gevuld met schoonmaken en alles klaarmaken voordat we officieel zouden openen. Vanaf 1 mei waren we officieel open en kregen we andere shifts, waarbij we soms ook in de avonden moesten werken. De werkdagen waren lang, maar de collega's waren erg gezellig! Dus dat maakte een hoop goed. De regel was dat je na 6 dagen werk 1 dag vrij kreeg. Dus Anne en ik kregen een dag vrij en besloten om een dagje te gaan kanoenen op de rivier hier. Nicole zou ons bij Miners pool ophalen met de kano. Het was heerlijk weer en de rivier was erg mooi. Op sommige plaatsen was er echter helemaal geen water...je kon gewoon door de rivier lopen, terwijl het water tot je enkels stond. Op een gegeven moment hield de rivier dus op en lukten het ons dus niet om Miners pool te bereiken. We besloten om tegen de stroming in terug te peddelen. Omdat er hier in de outback nul bereik is en we Nicole dus niet konden inlichtten, hoopten we dat ze het door zou hebben en ons bij de Crossing zou vinden. Gelukkig was dit ook het geval en vond ze ons dus terug bij de Crossing (de Crossing is een deel van de rivier waar ook de weg loopt).
Na ongeveer 4 weken werken mocht in met Dion (de piloot) mee op een scenic flight naar de Mitchell Falls. De flight is gratis voor de staff, wat helemaal mooi meegenomen was. De vlucht duurde zo'n 2 uur en was zo ontzettend mooi! We vlogen van Mt Hann lang de Prince Regent River, langs Mt Trafalgar en via de Mitchell Falls river helemaal naar de Falls en terug.
Na nog een paar weken hard zwoegen had onze baas (zij heet ook Anne) echt een super verassing voor ons! Ze had besloten om ons haar 4WD mee te geven, zodat we met Steve en Mary naar Mitchell plateau konden rijden! We kregen 3 dagen vrij en vertrokken zondags richting de Mitchell Falls. We volgenden Steve en Mary over de Kulumburu road en kwamen al gelijk een bosbrand tegen waar we op moesten wachten (de branden worden bewust aangestoken om later grotere branden te voorkomen). Na 100km sloegen we linksaf de Mitchell plateau road op, waar we de King Edward river moesten oversteken in onze auto's. We stopten voor een korte lunch pauze en om wat aborigional art te bekijken en reden daarna door naar Mitchell Plateau. We kwamen rond 16 uur aan en mochten kamperen bij de rangers daar (omdat Anne, de baas, bevriend is met hen). Die avond hadden we gezellig met z'n viertjes gegeten en bij het kampvuur gezeten. De volgende dag stonden we vroeg op om de wandeling richting Mitchell Falls te maken. De wandeling was in totaal 3km lang en begon bij de eerste waterval: little Mertens Falls. We hadden zowel boven als onder de waterval gezommen en het water was zeker lekker verkoelend. Na het zwemmen, volgenden we de weg naar de Big Mertens Fall. Deze waterval was echt enorm en nogal gevaarlijk (vorig jaar was er een vrouw naar beneden gevallen, omdat ze te dicht op de rand stond). We fotografeerden dan ook van een goede afstand van de cliff en liepen daarna door naar eindbestemming: Mitchell Falls. Deze waterval is zo ontzettend mooi en het uitzicht is echt geweldig! Hoewel je niet beneden de waterval kan zwemmen, vanwege de krokodillen, kon je wel boven de waterval zwemmen. Wat nog gaver was, was dat we met de helicopter terug werden gebracht naar het begin punt. Hierdoor hoefden we niet helemaal terug te lopen en hadden we gelijk een super mooi uitzicht! Anne en ik zouden de volgende dag weer zelf terug rijden naar Drysdale..maar Anne (de baas) belde ons en zei dat we wel wat langer konden blijven! Woehoe! Zo reden we weer verder achter Steve en Mary aan richting Kulumburu. We maakten eerst nog een kleine omweg naar Surveyors pool. Een heel mooi uitzich van een waterval, waarbij je dus alleen wel boven de waterval mag zwemmen vanwege de krokodillen. Surveyors pool was echter verder weg dan we dachten en uiteindelijk reden we een stuk in het donker richting Kulumburu. Niet al te veilig, omdat dieren minder goed zichtbaar zijn in de nacht. We kwamen rond 7 uur 's avonds in Kulumburu aan en besloten te kamperen bij mission camping. Kulumburu is eigenlijk een aborigional communitie en er was ook niet heel veel te zien. De volgende dag reden we dan ook door naar McGowan Island Bay en Honeymoon Bay, waarbij we lekker aan het strand voor de nacht kampeerden. Steve en Mary gingen vissen die dag en Anne en ik hadden vooral lekker niks gedaan. De twee kamen terug met een aantal grote vissen en dat betekende dat we die avond lekker gerookte vis op het menu hadden staan! Het was een gezellige laatste avond met z'n allen, met vis, gezellige mensen en kaartspelletjes. De volgende ochtend was het weer tijd om terug naar Drysdale te rijden. Het was 200km rijden en we kwamen rond 14 uur weer aan op onze thuisbasis. Het was echt een super avontuur en we hadden het zeker niet willen missen!

Toen we terug kwamen, dachten we dat we nog 6 werkdagen hadden. De plannen zijn inmiddels echter wat gewijzigd en we rijden nu aankomende zondag al terug naar Broome. Morgen is dus onze laatste werkdag! Ik heb zin om weer lekker verder te reizen en ben blij dat het werken erop zit. Zondag vertrekken we hier van Drysdale en komen maandagavond aan in Broome. Volgende week zaterdag gaan we weer lekker touren. Dan gaan we met Kimberly Adventures van Broome naar Darwin reizen.